Bad Chatty
New member
Alman hastanelerinde, binlerce hasta muhtemelen yeterince beslenmedikleri için yılda ölüyor. Ancak, bu gıda kalitesi eksikliği değildir. Araştırmacılar şöyle diyor: Klinikler bir şeyler yapmak zorunda.
Sözler iyi bilinir, ancak daha derin bir tıbbi duygusu vardır: yemek ve içmek vücudu ve ruhu birlikte tutar. Eski doktorlar bile beslenmenin sağlığı ne kadar etkilediğini biliyordu; En ünlü Hipokrat, hatta onu gerçek ilaç olarak övdü. Bu günlerde binlerce hastane hastasının görünüşte yetersiz beslenmeden muzdarip olması daha paradoksal görünüyor. Açlar, çünkü kalori ve proteinlerden yoksundurlar. Genellikle kimse bunu not etmez. Bunun bazen ölümcül sonuçları vardır.
Alman Beslenme Tıbbı Derneği (DGEM) başkan yardımcısı Matthias Pirlich, “Hastanede yetersiz beslenme marjinal bir sorun değil” diyor. Uzman toplum yakın zamanda, yetersiz beslenme olan 200.000 hastanın Alman kliniklerinde ek bir risk faktörü olarak öldüğüne dikkat çekti – bunların 55.000'i çağdaş beslenme yönetimi tarafından kurtarılabilir.
Karşılaştırma için: Ölümcül hastane enfeksiyonlarından sadece birkaç bin iyi hijyen ile önlenebilir. “Rakamlarımız sadece kaba projeksiyonlardır,” diye itiraf ediyor Pirmich – sorunun boyutu gerçekçi. Çalışmalar, tüm klinik hastaların yüzde 30'unun çok kötü olduğunu ve bu nedenle daha az olumlu bir tahmin olduğunu göstermektedir. Yetersiz beslenme, istenmeyen bir kilo kaybı veya azaltılmış kas kütlesi ile gösterilir ve çok az vitamin veya eser elementlerin çok ötesine geçer.
2023 gibi erken bir tarihte DGEM, Federal Sağlık Bakanlığı'na hastanelerde yetersiz beslenme konusunda sistematik bir tarama yapmak için başvurdu. İki düzine diğer tıbbi topluma yorum yapmayı kabul etti. Bununla birlikte, konu henüz başlayan ve zorunlu gereksinimler olmadan hastane reformunda siyasi gündemde bulunmamıştır, her kliniğin kendisi hastalarını ne kadar dikkatli bir şekilde beslediğinden sorumludur.
İlk bakışta, sorun kötü şöhretli klinik yemeği gibi görünüyor: alkışlanmış patates püresi ve yarı -soğuk kıyılmış et sosu; Kaynaklı peynirle kızarmış ekmek; Salata setleri iki salatalık diliminden ve sekizinci domateslerden oluşur – internette hastane yemekleri hakkında sayısız resim ve yorum vardır.
Ancak şüphelenildiği sıklıkta, yemek hiç de açık değil. Alman Beslenme Derneği'nin mevcut beslenme raporuna göre, hastaların yarısı hastane yemeğinden memnun veya çok memnun, yedi kişiden sadece biri çok kötü düşünüyor. Rakamlar gönüllü anketlere dayansa da, birçok olumlu örnek olduğunu göstermektedir.
Hastalar için daha fazla protein ve kalori
Ve orta derecede menülerle bile, Pirlich, “beslenme kusurlarına karşı çok şey yapılabilir”. Her şeyden önce, savunmasız hastalara daha iyi bakmakla ilgilidir. Doktor, “Kırık bacağı olan genç bir kişi olarak birkaç gün boyunca koğuşta olan herkes onlar için can sıkıcı, ama kötü değil.” Dedi. Genellikle artık yeterince ölmeyen ve zaten açıklarla kliniğe gelecek olan yaşlı, kronik hastalıklardaki durum. Pirlich, “Koğuş şirketinde, hiç kimse sık sık bir iki hafta boyunca hiçbir şey yediklerini fark etmiyor” diyor. Karıştırılmayan yiyecekler yemek servisinden uzaklaştırılır.
Arkasında genellikle bir neden zinciri vardır. Bazen protez kötüdür ve çiğneme zordur. Hastalar genellikle yalnızdır, alışveriş bir yük haline gelir, gıda keyfi uzun süredir kurutulur. Ek olarak, fiziksel hastalıklar vardır. Örneğin, kısmen nöral mekanizmalar üzerindeki kronik inflamatuar süreçler, iştahı azaltır ve protein rezervlerinin saldırıya uğradığı ve kasların parçalandığı bir stres metabolizmasını toplar. Aşırı kilolu olsa bile, bu genellikle – fizikin aldatıcı bolluğuna rağmen ortaya çıkar.
Uzun bir süre boyunca, özellikle klinikte kısa bir süre içinde değişecek çok şey yok. İsviçre Kanton Hastanesi Aarau baş doktoru Philipp Schütz ve şimdi alanda en çok bahsedilen araştırmacılardan biri olan Philipp Schütz, “Aslında, beslenme tedavisi potansiyeli çok büyük.” Diyor. Birkaç yıl önce, yetersiz beslenen içsel hastalar için ekibi pragmatik bir beslenme yaklaşımı geliştirdi ve şu ana kadar bu tür en büyük müdahale çalışmasında test edildi.
Katılımcılar için, klinik kaydı sırasında kalori ve proteinler için bireysel beslenme hedefleri tanımlanmıştır. Onlara ulaşmak için, olağan yemeklere ek olarak, et yerine protein açısından zengin süt sallamaları sipariş etmelerine izin verildi, ek içme yiyecekleri veya patates püresine klinik mutfak karışık protein tozu aldılar. Bir grup kontrol hastası ise standart yiyecekler aldı.
Ortalama olarak, koğuşta kalmak on gün sürdü – bir ay sonra, araştırmacılar her üç ölümün diyet yönetimini önlediğini buldular. Çalışma uzun zamandır uzmanların yeniden düşünmesini sağladı.
“Tabii ki, yetersiz beslenme genellikle kronik bir sorundur” diyor Schütz. Sonraki bir değerlendirme, yatarak beslenme tedavisinin avantajlarının altı ay içinde tekrar kaybolduğunu ve mortalitenin iyileştiğini göstermiştir. Yeni bir çalışmada, araştırmacılar şimdi hastalar ayakta tedavi görür ve evde yiyecek reçete edilirse başarının korunup koruyamayacağını test ediyorlar.
Leipzig'den iyi sonuçlar
Klinikte beslenme yönetiminin esnek mutfak personeli gerektirdiği ve zayıf hastaları yemede destekleyen koğuşlarda yardım almaya ihtiyaç duyduğu da açıktır. Bununla birlikte, Schütz yaklaşımını günlük kullanım için uygun olarak görüyor. İsviçre istatistikleri ofisinin kapsamlı hasta verileri, beslenme tıbbi bakımının yatarak tedavi gören rutin bakımdaki birçok ölümü önlediğini ve hastaların bir bakım evi yerine daha sık serbest bırakılabileceğini göstermektedir.
Schütz, ekonomik olarak bile beslenme tedavisi etkilidir. Bir model hesaplamasında, araştırmacılar gıda ve ek takviyeler için CHF 15 civarında artmak zorunda olduklarını ve bir diyetisyenden gelen desteği belirlediler – ancak tedavinin toplam maliyetleri biraz azaldı. Çünkü katılımcılar için komplikasyonlar da azaldı ve yoğun bakım ünitesinde birkaç gün geçirdiler.
Alman Hastane Şirketi başkanı Gerald Gaß, “Yetersiz beslenme tedavisi ile muhtemelen birçok olumsuz sonuçtan kaçınılabilir.” Bununla birlikte, yapısal bir sorun var, diyor Gaß: Örneğin, hastalar çok hızlı bir şekilde ihtiyaç duymadıkları takdirde, sağlık sistemini bir bütün olarak rahatlatan – ancak çabayı gösteren klinik değil.
Her hasta için evler, yemekler de dahil olmak üzere tüm tedaviye itiraz ettikleri her hasta için sabit bir oran alır. Bununla birlikte, sabit oran çoğu zaman veya sadece o kadar az değildir ki, bir malnatta içinde zorlanmaya zorlanmaz. Bu, çoğu kırmızı sayılarla savaşan kliniklerin hiçbir şekilde iyi beslenme yönetimi için finansal olarak ödüllendirilmediği anlamına gelir.
Hasta ve gün başına 2021'de Alman hastaneleri, tüm yemekler için yiyecek ve içecek için 5,32 avro da dahil olmak üzere gıda için personel maliyetleri de dahil olmak üzere 15.71 Euro harcadı. Giderler o zamandan beri artmış olsa da, beslenme tedavisi için neredeyse hiç kapsam yok.
Leipzig Üniversite Hastanesi yine de onu bir program haline getirdi. Yılda yaklaşık 50.000 yetişkin hastasının tamamı için, basit sorularla kabul, yetersiz beslenme riski olup olmadığı belirlenir. Klinikte beslenme ekibine başkanlık eden Lars Selig, “Daha sonra yaklaşık 10.000 vakaya daha yakından bakıyoruz ve 6.000'den fazla hastaya da müdahale ediyoruz.”
İsviçre müdahale çalışmasının modelini takiben, birçoğu ek içme yiyecekleri alır ve bir tablet sistemi aracılığıyla değil, büfe otomobillerin yiyecekleri de isteklere yanıt verebilmek için koğuşlara dağıtılır. Bunu yaparken, 17 üyeli ekibinin yarısından fazlası sadece açıklığa kavuşturulan kötü hastalarla ilgileniyor.
Son zamanlarda, Leipzig kliniği, Saksonya'daki Techniker Krankenkasse (TK) ile “kaliteli sözleşme yetersiz beslenme” tamamladı: artan personel maliyetlerini ve önümüzdeki yıllarda beslenme taramasının değerlendirilmesini kapsamalıdır. Ortak değiştirme veya engel durumunda da mevcut olan kalite sözleşmeleri, pilot projelerde yeni emeklilik yaklaşımlarını test etmek için yasal olarak, ancak gönüllü – klinikler arasındaki anlaşmalardır. TK'ye göre, Leipzig Üniversitesi Hastanesi'nin beslenme açısından baktığı her TK sigortası için “orta üç basamaklı bir ek miktar” alır.
Yeterince şaşırtıcı: ülke çapında, sadece üç hastanenin karşılaştırılabilir sözleşmeleri var. Sadece 2024'ten beri yetersiz beslenme için mümkün olmuşlardı, ancak sağlık sigortası şirketleri ve klinik müdürleri de bürokratik çabadan uzak duruyorlar. Selig, “Birçoğu beslenme yönetimi ile başka bir şantiye açmak istemiyor” diyor. Ayrıca, hala “aç olan bir hastanın rapor etmesi gereken” tutumuyla karşılaşıyor.
Hiçbir soru yok: yetersiz beslenme tıbbi bir sorun olarak daha fazla mevcut hale geldi, tıp mesleğinde bir şey hareket ediyor. Örneğin Baden-Württemberg'den yapılan mevcut bir çalışma, kliniklerdeki beslenme ekiplerinin sayısının son zamanlarda önemli ölçüde arttığını kanıtlıyor. Ancak, konu tedarik sistemine tamamen gelmedi. “Yiyeceklerin ilacınız olsun” – böylece eski Hipokrat yazdı. Mesajı hala güncel.
Sözler iyi bilinir, ancak daha derin bir tıbbi duygusu vardır: yemek ve içmek vücudu ve ruhu birlikte tutar. Eski doktorlar bile beslenmenin sağlığı ne kadar etkilediğini biliyordu; En ünlü Hipokrat, hatta onu gerçek ilaç olarak övdü. Bu günlerde binlerce hastane hastasının görünüşte yetersiz beslenmeden muzdarip olması daha paradoksal görünüyor. Açlar, çünkü kalori ve proteinlerden yoksundurlar. Genellikle kimse bunu not etmez. Bunun bazen ölümcül sonuçları vardır.
Alman Beslenme Tıbbı Derneği (DGEM) başkan yardımcısı Matthias Pirlich, “Hastanede yetersiz beslenme marjinal bir sorun değil” diyor. Uzman toplum yakın zamanda, yetersiz beslenme olan 200.000 hastanın Alman kliniklerinde ek bir risk faktörü olarak öldüğüne dikkat çekti – bunların 55.000'i çağdaş beslenme yönetimi tarafından kurtarılabilir.
Karşılaştırma için: Ölümcül hastane enfeksiyonlarından sadece birkaç bin iyi hijyen ile önlenebilir. “Rakamlarımız sadece kaba projeksiyonlardır,” diye itiraf ediyor Pirmich – sorunun boyutu gerçekçi. Çalışmalar, tüm klinik hastaların yüzde 30'unun çok kötü olduğunu ve bu nedenle daha az olumlu bir tahmin olduğunu göstermektedir. Yetersiz beslenme, istenmeyen bir kilo kaybı veya azaltılmış kas kütlesi ile gösterilir ve çok az vitamin veya eser elementlerin çok ötesine geçer.
2023 gibi erken bir tarihte DGEM, Federal Sağlık Bakanlığı'na hastanelerde yetersiz beslenme konusunda sistematik bir tarama yapmak için başvurdu. İki düzine diğer tıbbi topluma yorum yapmayı kabul etti. Bununla birlikte, konu henüz başlayan ve zorunlu gereksinimler olmadan hastane reformunda siyasi gündemde bulunmamıştır, her kliniğin kendisi hastalarını ne kadar dikkatli bir şekilde beslediğinden sorumludur.
İlk bakışta, sorun kötü şöhretli klinik yemeği gibi görünüyor: alkışlanmış patates püresi ve yarı -soğuk kıyılmış et sosu; Kaynaklı peynirle kızarmış ekmek; Salata setleri iki salatalık diliminden ve sekizinci domateslerden oluşur – internette hastane yemekleri hakkında sayısız resim ve yorum vardır.
Ancak şüphelenildiği sıklıkta, yemek hiç de açık değil. Alman Beslenme Derneği'nin mevcut beslenme raporuna göre, hastaların yarısı hastane yemeğinden memnun veya çok memnun, yedi kişiden sadece biri çok kötü düşünüyor. Rakamlar gönüllü anketlere dayansa da, birçok olumlu örnek olduğunu göstermektedir.
Hastalar için daha fazla protein ve kalori
Ve orta derecede menülerle bile, Pirlich, “beslenme kusurlarına karşı çok şey yapılabilir”. Her şeyden önce, savunmasız hastalara daha iyi bakmakla ilgilidir. Doktor, “Kırık bacağı olan genç bir kişi olarak birkaç gün boyunca koğuşta olan herkes onlar için can sıkıcı, ama kötü değil.” Dedi. Genellikle artık yeterince ölmeyen ve zaten açıklarla kliniğe gelecek olan yaşlı, kronik hastalıklardaki durum. Pirlich, “Koğuş şirketinde, hiç kimse sık sık bir iki hafta boyunca hiçbir şey yediklerini fark etmiyor” diyor. Karıştırılmayan yiyecekler yemek servisinden uzaklaştırılır.
Arkasında genellikle bir neden zinciri vardır. Bazen protez kötüdür ve çiğneme zordur. Hastalar genellikle yalnızdır, alışveriş bir yük haline gelir, gıda keyfi uzun süredir kurutulur. Ek olarak, fiziksel hastalıklar vardır. Örneğin, kısmen nöral mekanizmalar üzerindeki kronik inflamatuar süreçler, iştahı azaltır ve protein rezervlerinin saldırıya uğradığı ve kasların parçalandığı bir stres metabolizmasını toplar. Aşırı kilolu olsa bile, bu genellikle – fizikin aldatıcı bolluğuna rağmen ortaya çıkar.
Uzun bir süre boyunca, özellikle klinikte kısa bir süre içinde değişecek çok şey yok. İsviçre Kanton Hastanesi Aarau baş doktoru Philipp Schütz ve şimdi alanda en çok bahsedilen araştırmacılardan biri olan Philipp Schütz, “Aslında, beslenme tedavisi potansiyeli çok büyük.” Diyor. Birkaç yıl önce, yetersiz beslenen içsel hastalar için ekibi pragmatik bir beslenme yaklaşımı geliştirdi ve şu ana kadar bu tür en büyük müdahale çalışmasında test edildi.
Katılımcılar için, klinik kaydı sırasında kalori ve proteinler için bireysel beslenme hedefleri tanımlanmıştır. Onlara ulaşmak için, olağan yemeklere ek olarak, et yerine protein açısından zengin süt sallamaları sipariş etmelerine izin verildi, ek içme yiyecekleri veya patates püresine klinik mutfak karışık protein tozu aldılar. Bir grup kontrol hastası ise standart yiyecekler aldı.
Ortalama olarak, koğuşta kalmak on gün sürdü – bir ay sonra, araştırmacılar her üç ölümün diyet yönetimini önlediğini buldular. Çalışma uzun zamandır uzmanların yeniden düşünmesini sağladı.
“Tabii ki, yetersiz beslenme genellikle kronik bir sorundur” diyor Schütz. Sonraki bir değerlendirme, yatarak beslenme tedavisinin avantajlarının altı ay içinde tekrar kaybolduğunu ve mortalitenin iyileştiğini göstermiştir. Yeni bir çalışmada, araştırmacılar şimdi hastalar ayakta tedavi görür ve evde yiyecek reçete edilirse başarının korunup koruyamayacağını test ediyorlar.
Leipzig'den iyi sonuçlar
Klinikte beslenme yönetiminin esnek mutfak personeli gerektirdiği ve zayıf hastaları yemede destekleyen koğuşlarda yardım almaya ihtiyaç duyduğu da açıktır. Bununla birlikte, Schütz yaklaşımını günlük kullanım için uygun olarak görüyor. İsviçre istatistikleri ofisinin kapsamlı hasta verileri, beslenme tıbbi bakımının yatarak tedavi gören rutin bakımdaki birçok ölümü önlediğini ve hastaların bir bakım evi yerine daha sık serbest bırakılabileceğini göstermektedir.
Schütz, ekonomik olarak bile beslenme tedavisi etkilidir. Bir model hesaplamasında, araştırmacılar gıda ve ek takviyeler için CHF 15 civarında artmak zorunda olduklarını ve bir diyetisyenden gelen desteği belirlediler – ancak tedavinin toplam maliyetleri biraz azaldı. Çünkü katılımcılar için komplikasyonlar da azaldı ve yoğun bakım ünitesinde birkaç gün geçirdiler.
Alman Hastane Şirketi başkanı Gerald Gaß, “Yetersiz beslenme tedavisi ile muhtemelen birçok olumsuz sonuçtan kaçınılabilir.” Bununla birlikte, yapısal bir sorun var, diyor Gaß: Örneğin, hastalar çok hızlı bir şekilde ihtiyaç duymadıkları takdirde, sağlık sistemini bir bütün olarak rahatlatan – ancak çabayı gösteren klinik değil.
Her hasta için evler, yemekler de dahil olmak üzere tüm tedaviye itiraz ettikleri her hasta için sabit bir oran alır. Bununla birlikte, sabit oran çoğu zaman veya sadece o kadar az değildir ki, bir malnatta içinde zorlanmaya zorlanmaz. Bu, çoğu kırmızı sayılarla savaşan kliniklerin hiçbir şekilde iyi beslenme yönetimi için finansal olarak ödüllendirilmediği anlamına gelir.
Hasta ve gün başına 2021'de Alman hastaneleri, tüm yemekler için yiyecek ve içecek için 5,32 avro da dahil olmak üzere gıda için personel maliyetleri de dahil olmak üzere 15.71 Euro harcadı. Giderler o zamandan beri artmış olsa da, beslenme tedavisi için neredeyse hiç kapsam yok.
Leipzig Üniversite Hastanesi yine de onu bir program haline getirdi. Yılda yaklaşık 50.000 yetişkin hastasının tamamı için, basit sorularla kabul, yetersiz beslenme riski olup olmadığı belirlenir. Klinikte beslenme ekibine başkanlık eden Lars Selig, “Daha sonra yaklaşık 10.000 vakaya daha yakından bakıyoruz ve 6.000'den fazla hastaya da müdahale ediyoruz.”
İsviçre müdahale çalışmasının modelini takiben, birçoğu ek içme yiyecekleri alır ve bir tablet sistemi aracılığıyla değil, büfe otomobillerin yiyecekleri de isteklere yanıt verebilmek için koğuşlara dağıtılır. Bunu yaparken, 17 üyeli ekibinin yarısından fazlası sadece açıklığa kavuşturulan kötü hastalarla ilgileniyor.
Son zamanlarda, Leipzig kliniği, Saksonya'daki Techniker Krankenkasse (TK) ile “kaliteli sözleşme yetersiz beslenme” tamamladı: artan personel maliyetlerini ve önümüzdeki yıllarda beslenme taramasının değerlendirilmesini kapsamalıdır. Ortak değiştirme veya engel durumunda da mevcut olan kalite sözleşmeleri, pilot projelerde yeni emeklilik yaklaşımlarını test etmek için yasal olarak, ancak gönüllü – klinikler arasındaki anlaşmalardır. TK'ye göre, Leipzig Üniversitesi Hastanesi'nin beslenme açısından baktığı her TK sigortası için “orta üç basamaklı bir ek miktar” alır.
Yeterince şaşırtıcı: ülke çapında, sadece üç hastanenin karşılaştırılabilir sözleşmeleri var. Sadece 2024'ten beri yetersiz beslenme için mümkün olmuşlardı, ancak sağlık sigortası şirketleri ve klinik müdürleri de bürokratik çabadan uzak duruyorlar. Selig, “Birçoğu beslenme yönetimi ile başka bir şantiye açmak istemiyor” diyor. Ayrıca, hala “aç olan bir hastanın rapor etmesi gereken” tutumuyla karşılaşıyor.
Hiçbir soru yok: yetersiz beslenme tıbbi bir sorun olarak daha fazla mevcut hale geldi, tıp mesleğinde bir şey hareket ediyor. Örneğin Baden-Württemberg'den yapılan mevcut bir çalışma, kliniklerdeki beslenme ekiplerinin sayısının son zamanlarda önemli ölçüde arttığını kanıtlıyor. Ancak, konu tedarik sistemine tamamen gelmedi. “Yiyeceklerin ilacınız olsun” – böylece eski Hipokrat yazdı. Mesajı hala güncel.