[color=]Her Gün 1 Saat Koşarsam Ne Olur? Bir Koşu, Bir Kahkaha![/color]
Selam forumdaşlar! Bugün sizlerle, belki de her birimizin en az bir kez “Ben her gün koşarım, öyle de fit olurum!” dediği ama sonrasında bir türlü harekete geçemediği bir konuyu ele alacağım: Her gün 1 saat koşmak! Şimdi, bir dakikalığına ciddi olalım (sonra tekrar eğlenmeye geçeceğiz, söz). Peki, gerçekten her gün 1 saat koşmaya başlasak, vücudumuzda ne gibi mucizeler meydana gelir? Bunu ele alalım, ama tabii biraz mizah, biraz eğlence katmayı unutmayacağız. Koşarken eğlenmek de önemli sonuçta, değil mi?
Hadi bakalım, sırt çantamızı alıp, ayakkabıları giyip koşmaya başlayalım... Ama önce okuyun, biraz bilgi, biraz da kahkaha iyi gider!
[color=]İlk 3 Gün: Koşmak mı, Yoksa Ayakkabıları mı Arıyorum?[/color]
Başlangıç aşaması, her şey gibi biraz karmaşık ve tam anlamıyla bir “neye başladık?” sorusu. Gerçekten de, her gün 1 saat koşmak demek, bir taraftan fit olmak, diğer taraftan "ağrıyan bacaklar"la tanışmak demek. Özellikle erkekler için, spor yaparken hep çözüm odaklı yaklaşmak önemli. İlk başta, “Bunu yaparım, sonra daha hızlı koşarım, daha çok yağ yakarım!” diyorsunuz ama vücut buna hazırlıklı değil. Kaslar, kemikler, eklemler, hepsi isyan ediyor! Ama sorun yok, tabii stratejik bir şekilde ilerleyeceğiz.
Fakat kadınlar için durum biraz daha... duygusal mı desek? Çünkü, 1 saat koştuğunuzda "Hımm, vücudum bence biraz daha inceleşmeye başladı, değil mi?" diye düşünürken bir de bakıyorsunuz ki, diziniz ağrıyor, ama bir yandan da o ağrıyı bile “Kendim için yaptım!” diye kendinizi teselli ediyorsunuz. Evet, biraz acı biraz sevinç ama kimse görmemiş olursa demek de iyi.
Fakat başarmak için her şey biraz irade. Erkekler “Hedefe odaklanalım, vücudu yavaşça adapte edelim!” diye düşünüp plan yaparken, kadınlar “Bugünlük bir kahve molası iyi giderdi, sonra tekrar koşarım!” diyerek evdeki sıcaklığı koruyorlar. O kadar da zor değil aslında, hep birlikte birkaç gün “başarıyoruz” diyerek ilerleyeceğiz.
[color=]Hafta 2: Kaslar Artık Bize Meydan Okuyor[/color]
İlk hafta, biraz temkinli gitseniz de artık vücudunuz “Hayır, hayır! Benimle oynamak istemezsin!” diyor. Kadınlar bu aşamada daha çok empati kuruyor: “Vücudum biraz ağrıyor, ama o kadar da kötü değil, değil mi? Sonuçta kendime yatırım yapıyorum!” diyerek, bir yandan da yavaşlamayı öneriyorlar. Öyle değil mi? Her şeyin bir adı var: Kas ağrısı, kas gelişimi, kas bekleme süresi... Ama tabii bu süreç “acı” olsa da önemli bir yer edinir hayatımızda.
Erkekler de genellikle çözüm odaklı, daha stratejik ilerliyorlar. “Ağrı? Geçer!” diye düşünüp, protein tozu ve spor salonu üyelikleriyle birleştiriyorlar hedeflerini. Ama bu kadar kas ağrısından sonra “Ya gerçekten o kadar koşmaya gerek var mı?” diye bir an durup düşündükleri de olmuyor değil. Neyse ki, birkaç gün içinde vücut iyice adapte olmaya başlıyor, o an kaslar daha güçlü ve daha fit olmaya başlıyor. Vücudumuz, tüm bu çabalar için bize teşekkür ediyor.
Ve kadınlar, yine sosyal ilişkilerinden vazgeçmeyerek, arkadaşlarına başarılarını anlatıp, bir yandan da “Ben bu kadar çok koştum, belki birazcık çikolata alırım?” diye düşünüyorlar.
[color=]Hafta 4: Bacaklar Konuşuyor, Ama Koşmaya Devam Ediyoruz![/color]
Artık 1 saat koşmanın vücudunuza olan etkilerini yavaşça hissetmeye başlıyorsunuz. Kaslarınız olgunlaşmaya başladı, hızınız arttı ve belki de o eski “ağrı”lar yerini "gerçekten bunu yapabiliyorum!" özgüvenine bırakıyor. Erkekler genelde burada daha çok çözüm odaklı yaklaşıp, “Evet, bu işi çözebildim, bu kadarının yapılması gerekiyordu!” derken, kadınlar da başarılarını kutlayıp, "Vücudum mu? Şu an hiç kimseyi aldatmam!" diyerek içsel bir zafer kazanıyorlar. Bacaklardaki kaslar büyüyor, belki de biraz "bikini vücudu"na dönüşüm başlıyor, kim bilir?
Ama hadi, hepimiz itiraf edelim: Koşmak, bir noktada gerçekten bağımlılık yapabiliyor. Ama, sadece bağımlılık değil, aynı zamanda diğer insanlarla olan ilişkilerinizi de dönüştürüyor. Özellikle sporun, sosyal yaşamı güçlendiren bir yönü var. Zamanla, “Bir arkadaşla koşmaya gidelim” diye bir alışkanlık oluşuyor. Yani bir bakıyorsunuz, kahve içmeye gitmek yerine, “Koşma mesafesini belirleyelim, sonra çayı içeriz!” deniyor.
[color=]Sonraki Aşamalar: Koşarken Sizi Neler Bekliyor?[/color]
Peki, sonrasında neler olur? Eğer her gün koşmaya devam ediyorsanız, birkaç ay içinde vücudunuz gerçekten farklı bir şekil alacaktır. Erkekler için bu, "hızlı koşu"yu, "dayanıklılık" artışını beraberinde getirirken, kadınlar için de "daha ince bacaklar" ve "daha sağlıklı bir yaşam tarzı" getiriyor. Koşmaya başladığınızda, belki de bir gün aynaya baktığınızda “Bu kişi kim?” diye düşünmeye başlarsınız. Tüm bu değişimler, sizi hem fiziksel hem de ruhsal olarak daha güçlü kılacaktır.
Tabii, hepimiz unutuyoruz ki, koşmanın en önemli yanlarından biri de eğlence ve rahatlama. Koşarken dünyadan uzaklaşmak, kafanızı boşaltmak, bir süreliğine bile olsa stresinizi geride bırakmak, insanın hayatta en çok ihtiyaç duyduğu şeylerden biri. Bunu da başardığınızda, işte o zaman sporun gerçek faydalarını keşfetmiş oluyorsunuz.
[color=]Koşmaya Devam mı, Yoksa Pizza Mola mı?[/color]
Sonuçta, herkesin kendi temposunda bir hayatı var. O yüzden “Her gün 1 saat koşmak” mı, yoksa “Biraz pizza molası vermek mi?” sorusunun cevabını kimse kimseye dayatmasın. Ama bir şüphem var: Sizce bir gün koşmak için ayırdığınız saatte, gerçekten neler değişir? Yoksa, bir haftada 1 saat koşmak, en iyisi mi? Yorumlarınızı merakla bekliyorum!
Selam forumdaşlar! Bugün sizlerle, belki de her birimizin en az bir kez “Ben her gün koşarım, öyle de fit olurum!” dediği ama sonrasında bir türlü harekete geçemediği bir konuyu ele alacağım: Her gün 1 saat koşmak! Şimdi, bir dakikalığına ciddi olalım (sonra tekrar eğlenmeye geçeceğiz, söz). Peki, gerçekten her gün 1 saat koşmaya başlasak, vücudumuzda ne gibi mucizeler meydana gelir? Bunu ele alalım, ama tabii biraz mizah, biraz eğlence katmayı unutmayacağız. Koşarken eğlenmek de önemli sonuçta, değil mi?
Hadi bakalım, sırt çantamızı alıp, ayakkabıları giyip koşmaya başlayalım... Ama önce okuyun, biraz bilgi, biraz da kahkaha iyi gider!
[color=]İlk 3 Gün: Koşmak mı, Yoksa Ayakkabıları mı Arıyorum?[/color]
Başlangıç aşaması, her şey gibi biraz karmaşık ve tam anlamıyla bir “neye başladık?” sorusu. Gerçekten de, her gün 1 saat koşmak demek, bir taraftan fit olmak, diğer taraftan "ağrıyan bacaklar"la tanışmak demek. Özellikle erkekler için, spor yaparken hep çözüm odaklı yaklaşmak önemli. İlk başta, “Bunu yaparım, sonra daha hızlı koşarım, daha çok yağ yakarım!” diyorsunuz ama vücut buna hazırlıklı değil. Kaslar, kemikler, eklemler, hepsi isyan ediyor! Ama sorun yok, tabii stratejik bir şekilde ilerleyeceğiz.
Fakat kadınlar için durum biraz daha... duygusal mı desek? Çünkü, 1 saat koştuğunuzda "Hımm, vücudum bence biraz daha inceleşmeye başladı, değil mi?" diye düşünürken bir de bakıyorsunuz ki, diziniz ağrıyor, ama bir yandan da o ağrıyı bile “Kendim için yaptım!” diye kendinizi teselli ediyorsunuz. Evet, biraz acı biraz sevinç ama kimse görmemiş olursa demek de iyi.
Fakat başarmak için her şey biraz irade. Erkekler “Hedefe odaklanalım, vücudu yavaşça adapte edelim!” diye düşünüp plan yaparken, kadınlar “Bugünlük bir kahve molası iyi giderdi, sonra tekrar koşarım!” diyerek evdeki sıcaklığı koruyorlar. O kadar da zor değil aslında, hep birlikte birkaç gün “başarıyoruz” diyerek ilerleyeceğiz.
[color=]Hafta 2: Kaslar Artık Bize Meydan Okuyor[/color]
İlk hafta, biraz temkinli gitseniz de artık vücudunuz “Hayır, hayır! Benimle oynamak istemezsin!” diyor. Kadınlar bu aşamada daha çok empati kuruyor: “Vücudum biraz ağrıyor, ama o kadar da kötü değil, değil mi? Sonuçta kendime yatırım yapıyorum!” diyerek, bir yandan da yavaşlamayı öneriyorlar. Öyle değil mi? Her şeyin bir adı var: Kas ağrısı, kas gelişimi, kas bekleme süresi... Ama tabii bu süreç “acı” olsa da önemli bir yer edinir hayatımızda.
Erkekler de genellikle çözüm odaklı, daha stratejik ilerliyorlar. “Ağrı? Geçer!” diye düşünüp, protein tozu ve spor salonu üyelikleriyle birleştiriyorlar hedeflerini. Ama bu kadar kas ağrısından sonra “Ya gerçekten o kadar koşmaya gerek var mı?” diye bir an durup düşündükleri de olmuyor değil. Neyse ki, birkaç gün içinde vücut iyice adapte olmaya başlıyor, o an kaslar daha güçlü ve daha fit olmaya başlıyor. Vücudumuz, tüm bu çabalar için bize teşekkür ediyor.
Ve kadınlar, yine sosyal ilişkilerinden vazgeçmeyerek, arkadaşlarına başarılarını anlatıp, bir yandan da “Ben bu kadar çok koştum, belki birazcık çikolata alırım?” diye düşünüyorlar.
[color=]Hafta 4: Bacaklar Konuşuyor, Ama Koşmaya Devam Ediyoruz![/color]
Artık 1 saat koşmanın vücudunuza olan etkilerini yavaşça hissetmeye başlıyorsunuz. Kaslarınız olgunlaşmaya başladı, hızınız arttı ve belki de o eski “ağrı”lar yerini "gerçekten bunu yapabiliyorum!" özgüvenine bırakıyor. Erkekler genelde burada daha çok çözüm odaklı yaklaşıp, “Evet, bu işi çözebildim, bu kadarının yapılması gerekiyordu!” derken, kadınlar da başarılarını kutlayıp, "Vücudum mu? Şu an hiç kimseyi aldatmam!" diyerek içsel bir zafer kazanıyorlar. Bacaklardaki kaslar büyüyor, belki de biraz "bikini vücudu"na dönüşüm başlıyor, kim bilir?
Ama hadi, hepimiz itiraf edelim: Koşmak, bir noktada gerçekten bağımlılık yapabiliyor. Ama, sadece bağımlılık değil, aynı zamanda diğer insanlarla olan ilişkilerinizi de dönüştürüyor. Özellikle sporun, sosyal yaşamı güçlendiren bir yönü var. Zamanla, “Bir arkadaşla koşmaya gidelim” diye bir alışkanlık oluşuyor. Yani bir bakıyorsunuz, kahve içmeye gitmek yerine, “Koşma mesafesini belirleyelim, sonra çayı içeriz!” deniyor.
[color=]Sonraki Aşamalar: Koşarken Sizi Neler Bekliyor?[/color]
Peki, sonrasında neler olur? Eğer her gün koşmaya devam ediyorsanız, birkaç ay içinde vücudunuz gerçekten farklı bir şekil alacaktır. Erkekler için bu, "hızlı koşu"yu, "dayanıklılık" artışını beraberinde getirirken, kadınlar için de "daha ince bacaklar" ve "daha sağlıklı bir yaşam tarzı" getiriyor. Koşmaya başladığınızda, belki de bir gün aynaya baktığınızda “Bu kişi kim?” diye düşünmeye başlarsınız. Tüm bu değişimler, sizi hem fiziksel hem de ruhsal olarak daha güçlü kılacaktır.
Tabii, hepimiz unutuyoruz ki, koşmanın en önemli yanlarından biri de eğlence ve rahatlama. Koşarken dünyadan uzaklaşmak, kafanızı boşaltmak, bir süreliğine bile olsa stresinizi geride bırakmak, insanın hayatta en çok ihtiyaç duyduğu şeylerden biri. Bunu da başardığınızda, işte o zaman sporun gerçek faydalarını keşfetmiş oluyorsunuz.
[color=]Koşmaya Devam mı, Yoksa Pizza Mola mı?[/color]
Sonuçta, herkesin kendi temposunda bir hayatı var. O yüzden “Her gün 1 saat koşmak” mı, yoksa “Biraz pizza molası vermek mi?” sorusunun cevabını kimse kimseye dayatmasın. Ama bir şüphem var: Sizce bir gün koşmak için ayırdığınız saatte, gerçekten neler değişir? Yoksa, bir haftada 1 saat koşmak, en iyisi mi? Yorumlarınızı merakla bekliyorum!