Bad Chatty
New member
Bazıları bunu fiziksel zayıflık olarak görür ve direnir, diğerleri sadece tatlı baştan çıkarmaya düşer. Şimdi araştırmacılar, aslında dolu olmalarına rağmen insanların neden atıştırmayı sevdiklerini öğrendiler. Bir tatlı için şehvet midesi yok – ama beyin.
Fenomen çoğu insana aşina olacaktır: Dolgulu bir yemekten sonra hala tatlı şeyler istiyorsunuz. Bazen bu bir çikolata veya sadece cömert bir tatlı emzirebilir. Uluslararası bir araştırma ekibi, Köln'deki Max Planck Metabolik Araştırma Enstitüsü liderliğinde bu davranışın arkasında neyin gizli olduğunu belirledi.
Buna göre, midede, ancak beyinde, ancak beyinde bulunan “tatlı mide” kolaylığı bulunamaz: bir yemekten sonra tokluk hissini ileten aynı sinir hücreleri, insanların hala tatlı veya tatlı gibi hissetmelerini sağlar .
Bir çalışmanın bir parçası olarak, sinirbilimci Henning Fenselau etrafındaki araştırmacılar, farelerin şekere nasıl tepki verdiğini inceledi. Ekibin şu anda “Science” dergisinde bildirdiği gibi, tamamen doymuş olsalar bile, bir şeker çözeltisi üzerindeki kemirgenlerin buldular. Beyin muayeneleri, hipotalamusta belirli bir grup sinir hücresi grubunun bundan sorumlu olduğunu göstermiştir. Bu Sözde POMC nöronları (pro-opio melanokortin nöronları için kısa), vücut yiyecekleri emer almaz aktif olacaktır.
Fareler dolduğunda ve emildiğinde, bu sinir hücreleri sadece doygunluğa işaret eden haberci maddeleri değil, aynı zamanda bir vücudun kendi opiat'ı olan ß-endorfini serbest bırakır. Çalışmaya göre, bu hayvanların daha fazla şeker emmesine neden olan bir ödül hissini tetikler. Deneylerde, mekanizma hayvanlar sadece şekeri yemeden algıladıklarında başladı.
Test denekleri üzerinde daha fazla çalışma, aynı beyin bölgesinin insanlarda şekere reaksiyona girdiğini göstermiştir. Farelerde olduğu gibi, doygunluk nöronlarının yakınında çok sayıda opiat reseptörü vardır. Çalışma direktörü Fenselau, evrimsel biyolojik bir bakış açısından, anlamı sonuç olarak ortaya koyuyor: “Şeker doğada nadirdir, ancak hızla enerji sağlıyor” dedi. Beyin, enerji kaynağı mevcut olduğunda şekerin emilimini kontrol edecek şekilde programlanır. Örneğin, daha zor zamanlar için şişman yastıklarda kurtarmak için.
Bununla birlikte, yüksek sugar gıdalar, bağırsaktan kısa vadeli geri bildirim sinyalleri bir tokluk hissini tetiklediğinde sadece yemeklerden sonra baştan çıkarıcı değildir. Ayrıca, leptin hormonu gibi uzun vadeli doygunluk sinyalleri iştahı kontrol ettiğinde aşırı kalori olduğunda da nibble olur.
Araştırmacılar, aşırı kilolu veya yeme bozukluklarının tedavisi için sonuçlarının önemli olabileceğini varsaymaktadır. Beyinde opiat reseptörlerini bloke eden ilaçlar zaten var. Ancak kilo kaybı kilo kaybı enjeksiyonlarından daha azdır. Fenselau, farklı tedavilerin bir kombinasyonu mantıklı olabilir: “Ama yine de bunu araştırmalıyız.”
DPA/SK
Fenomen çoğu insana aşina olacaktır: Dolgulu bir yemekten sonra hala tatlı şeyler istiyorsunuz. Bazen bu bir çikolata veya sadece cömert bir tatlı emzirebilir. Uluslararası bir araştırma ekibi, Köln'deki Max Planck Metabolik Araştırma Enstitüsü liderliğinde bu davranışın arkasında neyin gizli olduğunu belirledi.
Buna göre, midede, ancak beyinde, ancak beyinde bulunan “tatlı mide” kolaylığı bulunamaz: bir yemekten sonra tokluk hissini ileten aynı sinir hücreleri, insanların hala tatlı veya tatlı gibi hissetmelerini sağlar .
Bir çalışmanın bir parçası olarak, sinirbilimci Henning Fenselau etrafındaki araştırmacılar, farelerin şekere nasıl tepki verdiğini inceledi. Ekibin şu anda “Science” dergisinde bildirdiği gibi, tamamen doymuş olsalar bile, bir şeker çözeltisi üzerindeki kemirgenlerin buldular. Beyin muayeneleri, hipotalamusta belirli bir grup sinir hücresi grubunun bundan sorumlu olduğunu göstermiştir. Bu Sözde POMC nöronları (pro-opio melanokortin nöronları için kısa), vücut yiyecekleri emer almaz aktif olacaktır.
Fareler dolduğunda ve emildiğinde, bu sinir hücreleri sadece doygunluğa işaret eden haberci maddeleri değil, aynı zamanda bir vücudun kendi opiat'ı olan ß-endorfini serbest bırakır. Çalışmaya göre, bu hayvanların daha fazla şeker emmesine neden olan bir ödül hissini tetikler. Deneylerde, mekanizma hayvanlar sadece şekeri yemeden algıladıklarında başladı.
Test denekleri üzerinde daha fazla çalışma, aynı beyin bölgesinin insanlarda şekere reaksiyona girdiğini göstermiştir. Farelerde olduğu gibi, doygunluk nöronlarının yakınında çok sayıda opiat reseptörü vardır. Çalışma direktörü Fenselau, evrimsel biyolojik bir bakış açısından, anlamı sonuç olarak ortaya koyuyor: “Şeker doğada nadirdir, ancak hızla enerji sağlıyor” dedi. Beyin, enerji kaynağı mevcut olduğunda şekerin emilimini kontrol edecek şekilde programlanır. Örneğin, daha zor zamanlar için şişman yastıklarda kurtarmak için.
Bununla birlikte, yüksek sugar gıdalar, bağırsaktan kısa vadeli geri bildirim sinyalleri bir tokluk hissini tetiklediğinde sadece yemeklerden sonra baştan çıkarıcı değildir. Ayrıca, leptin hormonu gibi uzun vadeli doygunluk sinyalleri iştahı kontrol ettiğinde aşırı kalori olduğunda da nibble olur.
Araştırmacılar, aşırı kilolu veya yeme bozukluklarının tedavisi için sonuçlarının önemli olabileceğini varsaymaktadır. Beyinde opiat reseptörlerini bloke eden ilaçlar zaten var. Ancak kilo kaybı kilo kaybı enjeksiyonlarından daha azdır. Fenselau, farklı tedavilerin bir kombinasyonu mantıklı olabilir: “Ama yine de bunu araştırmalıyız.”
DPA/SK